Deze ochtend kwam het zonnetje piepen. De temperaturen zijn ook nog aangenaam én het is zondag.
Het ideale moment dus om een kleine wandeling te maken met mijn zoontje.
Gisteren had hij het wat lastig (lees: vele hysterische momenten die zo typisch lijken te zijn voor peuters). Vandaag eens wat buiten leek me dus geen slecht idee.
Ook al was het toch al zachtjes aan het regenen van zodra we onze wandeling starten (na het ontbijt, aankleden, tanden poetsen, potje gaan, nog eens op potje gaan,... had het zonnetje er de brui al aan gegeven), hadden we er allebei wel zin in.
Samen genoten we van het groen, het kijken naar het eendenkroos op het water, zoeken naar bloemen. De paardjes stonden er jammer genoeg niet deze keer.
Oh, maar het gras heeft zaadjes, deze hebben we er zo leuk afgehaald en rondgestrooid. Ik moet toegeven, zelfs nu vind ik dit nog steeds leuk om doen!
Ook keken we naar stenen, druppels op het gras en bladeren,...
Op onze terugweg zagen we zelfs een peddelman (hoe noemt je zoiets?) zo iemand die peddelt op een soort surfplank en ook gingen ze een bootje in het water laten.
M'n peuter had nu wel niet zoveel zin om terug huiswaarts te keren. Die bootjes zagen er zo leuk uit!
Gelukkig (het begon immers steeds harder te regenen) kon ik hem overtuigen om thuis naar zijn eigen bootje (speelgoedbootje dan wel... ) te gaan kijken.
Eens thuis leek het korte wandelingetje ons deugd te hebben gedaan en de kleine kapitein? Wel, die keek niet naar zijn bootje, maar ging wat met zijn fietsje rijden.
Voor je ook gaat wandelen, kijk ook hier eens.
Reactie plaatsen
Reacties